Język C dla początkujących

Obierz kurs na... źródła programowania

Język C można nazwać ojcem wielu innych, popularniejszych dziś języków programowania. Jego opanowanie pozwala ostatecznie zrozumieć rozwiązania i struktury stosowane między innymi w C++, C# czy nawet Javie. Mimo że jest zaliczany do języków wysokiego poziomu, pozwala pisać stosunkowo lekki i wydajny kod, co nie jest bez znaczenia dla programistów tworzących mikrokontrolery oraz ogólnie — w świecie IoT (Internet of Things, internet rzeczy). Koderzy dysponujący dobrą znajomością języka C wkraczają do gry, gdy rzecz dotyczy struktur i rozwiązań możliwie najwydajniejszych pamięciowo oraz szybkościowo.

Jednym z ważnych wyróżników języka C jest to, że w zasadzie nie wykonuje on za programistę żadnych optymalizacji. Czy to wada? Jeśli zależy nam na prędkości tworzenia kodu, brak automatyzacji procesu optymalizowania kodu tak właśnie można postrzegać. Jeśli natomiast chodzi nam przede wszystkim o prędkość samego kodu, tutaj język C ma ogromną przewagę. Dodajmy do tego, że po elementy wywodzące się z C sięgają często inne, popularniejsze dziś języki, jak Python, który sporą część wymagających operacji deleguje właśnie do wydajniejszego od siebie C.

Znajomość C może się dziś wydawać zbędna, a wręcz przestarzała, jednak w praktyce jest zupełnie inaczej: dobre rozumienie tego języka odwdzięcza się na wielu etapach przygody z programowaniem. Nie tylko w językach z rodziny C, ale praktycznie w każdym.

Język C dla początkujących. Stwórz swój pierwszy projekt - aplikację do zarządzania wydatkami kończy się na poziomie średnio zaawansowanym. Opanowanie zaproponowanego w kursie materiału pozwoli samodzielnie tworzyć aplikacje i sprawnie rozwiązywać problemy programistyczne z użyciem języka C.

Programowanie na wysokim poziomie

Język C należy do imperatywnych, strukturalnych języków programowania wysokiego poziomu, co oznacza, że używane w nim składnia i słowa kluczowe mają maksymalnie ułatwić człowiekowi rozumienie kodu programu. Tym samym operowanie językiem C oznacza wzniesienie się na wysoki poziom abstrakcji i dystansowanie od kwestii sprzętowych. Język C powstał na początku lat 70. XX wieku z przeznaczeniem przede wszystkim do programowania systemów operacyjnych — w 1973 roku udało się w nim zaimplementować jądro systemu operacyjnego Unix. Stopniowo C zyskiwał renomę jako świetny język do programowania systemów operacyjnych oraz aplikacji, a w latach 80. na jego bazie powstał obiektowy język C++. Dziś C jest uznawany za klasykę programowania, której znajomość, choć niekonieczna, bardzo pomaga w rozwijaniu własnych umiejętności w zakresie kodowania. W przeciwieństwie do innych, młodszych języków bowiem C nie należy do szczególnie intuicyjnych. Od programisty wymaga stałego skupienia i dokładnego zrozumienia tego, co się pisze. Przy kodowaniu w C należy ściśle przestrzegać dobrych praktyk programistycznych. Frajdę developerowi daje możliwość tworzenia w tym języku własnych elastycznych rozwiązań, pozwalających zniwelować jego niedogodności.

Najpierw praktyka, potem teoria, a potem znowu praktyka

Pracę z kursem rozpoczniemy od odrobiny praktyki — po to, by przyjrzeć się samemu językowi. Pierwsze lekcje będą więc poświęcone operacjom wejścia i wyjścia, tworzeniu podstawowego kalkulatora i szeregowi prostych operacji arytmetycznych. W ramach praktyki przedteoretycznej skupimy się także na równaniach kwadratowych, drukowaniu kwadratów w pętli for, silni, sumie odwrotności, rzutowaniu, sumie macierzy i tego typu obliczeniom, prowadzącym w finale tej części kursu do standardowej biblioteki języka C. W części teoretycznej omówimy podstawowe typy danych w C, wskaźniki i struktury, funkcje, operatory, wyrażenia warunkowe i pętle, zarządzanie pamięcią oraz preprocesor, a na końcu: stałe, operacje rzutowania i wreszcie — zasięg zmiennych. Opanowawszy podstawy języka C, wykonamy wspólnie projekt, czyli aplikację do zarządzania wydatkami. Zaczniemy od planu i zakresu funkcjonalności, potem przejdziemy do struktury projektu oraz Makefile, stworzymy bibliotekę i system obsługi argumentów programu. Zajmiemy się formatowaniem danych i wczytywaniem ich, opracujemy obsługę kolejnych funkcji, a na deser dodamy rekordy.

O autorze

Adam Bobowski — absolwent studiów magisterskich o specjalności computer seecurity na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki Politechniki Wrocławskiej. Obecnie pracuje jako programista języka Python przy rozwiązaniach chmurowych i automatyzacji. Jego życiową pasją jest zdobywanie wiedzy i dzielenie się nią z innymi. Szczególnie interesują go zagadnienia związane z automatyzacją i upraszczaniem procesów. Zawsze ma za dużo na głowie, co niestety wcale go nie motywuje do bardziej wytężonej pracy.